Εργατισμός. Η συντριβή μιας ολέθριας ουτοπίας/ Operaismo. La disfatta di un’utopia letale
Αναρτήσεις
Μία ιστορία αλκοόλ και ταξικής πάλης/ Una storia di alcol e lotta di classe του Ραλφ Χοφρόγκε/di Ralf Hoffrogge* Μια παρέα Ουαλών ανθρακωρύχων για μπύρα στην παμπ μετά τη βάρδια, γύρω στο 1920. Πηγή . [ Σχόλιο της σύνταξης: « Στη Γερμανία του 19ου αιώνα οι μπυραρίες ήταν τόποι συλλογικής ζωής, και η μπύρα ήταν πράγματι το γράσο του νεαρού και μαχητικού ταξικού κινήματος ». Ο ιστορικός Ραλφ Χοφρόγκε μας περιγράφει πώς το νεαρό γερμανικό εργατικό κίνημα και οι ηγέτες του (τότε που ο Κάουτσκι «ήταν ακόμα μαρξιστής») προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν τη «μάστιγα του αλκοόλ» που θέριζε τις εργατικές κοινότητες και «σαμπόταρε» την οργανωμένη ταξική πάλη, όπως επίσης τις μακροχρόνιες συνέπειες και τα όρια των επιλογών τους. Ευχαριστώ πολύ την επιθεώρηση Jacobin Italia που μου επέτρεψε να δημοσιεύσω αυτό το κείμενο στα ελληνικά. Επίσης, ευχαριστώ πολύ το Χάρη Καλαμπόκη που καλοκαιριάτικα μπήκε στον κόπο να επιμεληθεί το κείμενο, αφήνοντας πίσω τα δικά του γραψίματα που αναμένω με μεγάλο εν
Χρησιμοποιώντας το #μένουμεσπίτι για τη δυσφήμηση και την απόλυση εργαζομένων: τι μαθήματα μπορούμε να πάρουμε, και στην Ιταλία, από την περίπτωση Amazon/Σμoλς [Usare lo #stateacasa per diffamare e licenziare i lavoratori: cosa possiamo imparare, anche in Italia, dal caso Amazon/Smalls] του Μάουρο Βανέτι / di Mauro Vanetti*
« Ταξική πάλη », μουρμούρισε το φάντασμα. [“Lotta di classe”, mormorò lo spettro.] Του Μάουρο Βανέτι [ Mauro Vanetti ] * Μία μίνι σειρά σε δύο επεισόδια [« Όλοι έχουμε μια φίλη, έναν σύντροφο, μια ερωμένη, έναν συγγενή, μια συνάδελφο, έναν γείτονα που μέχρι πριν από λίγα χρόνια ήταν αναμφίβολα αριστερός, αλλά εδώ και λίγο καιρό έχει τη μανία να διαβάζει αμφιλεγόμενα μπλογκ, να ακολουθεί σελίδες στο Facebook που μας προκαλούν αμηχανία, να τσιτάρουν πατενταρισμένους παπαρολόγους λες και πρόκειται για σημαντικούς αιρετικούς στοχαστές, να χρησιμοποιούν επιχειρήματα που θυμίζουν αυτά του Σαλβίνι, αλλά σε μια εκδοχή πιο “κομμουνιστική” ». Με ξεναγό ένα φάντασμα περιπλανιόμαστε στους τόπους της ταξικής πάλης, εκεί που φαίνεται ότι κάποια «μαρξιστικά» επιχειρήματα ενάντια στη μετανάστευση, όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τον μαρξισμό , αλλά πρόκειται για απάτες σε βάρος των εργαζομένων. Όλων των εργαζομένων: μεταναστών και ντόπιων. Το πρωτότυπο κείμενο φιλοξενείται
Ο Μεγάλος Πόλεμος μέσα από τα μάτια των ζώων [Uno sguardo animale sulla Grande Guerra] του Αλμπέρτο Προυνέτι [Alberto Prunetti] [Πρόκειται για ένα κεφάλαιο από το βιβλίο PCSP/Piccola ControStoria Popolare, εκδ. Alegre, Ρώμη, 2015 , του πολύ καλού Ιταλού συγγραφέα Αλμπέρτο Προυνέτι. Ευχαριστώ πολύ τον συγγραφέα που μου έδωσε χωρίς δεύτερη σκέψη την άδεια να δημοσιεύσω τη μετάφραση, και γενικά για τη βοήθεια του. Επίσης, ευχαριστώ τον Γιάννη Βογιατζή που επιμελήθηκε το κείμενο, τη Σίλβια και τους "Φραντσέσκους" για τη βοήθειά της. Πρόσθεσα τις φωτογραφίες που περιγράφονται στο κείμενο, από τη συλλογή "Πόλεμος στον πόλεμο" του Γερμανού αντιμιλιταριστή Ερνστ Φρίντριχ που προσπάθησε να αποτυπώσει και να διαδώσει τη φρίκη του πολέμου. Ο πίνακας του Γκέοργκ Γκρος "Η έκλειψη του ήλιου" αποτελεί ένα σχόλιο του καλλιτέχνη για τον Μεγάλο Πόλεμο. *Η μετάφραση, που εγκαινιάζει και το blog, αφιερώνεται σε έναν μοναδικό φίλο και σύντροφο, λάτρη των